Stop met excuses. Zet de grootst mogelijke kleinste stap.
‘Beste Nicole, we hebben je al enige tijd niet meer gezien.
Behoor jij tot de groep die afhaakt?
Ons team staat in ieder geval voor je klaar.
Make time. No excuses.’
Huh?!
Vooral die laatste zin zorgde voor irritatie.
Weten ze dan niet hoe druk ik ben?
Ik loop me de benen uit het lijf.
Wat denken ze wel niet?
Mijn sportschool had me een email gestuurd.
Ik zag ze voor me: de gespierde instructeurs die de lijst naliepen.
‘Ha, deze zullen we eens even een schuldgevoel aanpraten.’
Maar ik was natuurlijk gewoon boos op mezelf.
Want ze hadden gelijk. Ik was al meer dan een maand niet geweest.
Ik voelde me betrapt (en wat heb ik daar een hekel aan).
Natuurlijk heb ik tijd. Net als jij heb ik 24 uur in een dag.
Ik maak alleen geen tijd om te sporten.
Blijkbaar maak ik andere keuzes.
En dat terwijl ik mezelf natuurlijk wel héél sportief vind.
‘Morgen begin ik. Of nee… volgende week.’
‘Hoewel… nee, dat is net de week dat ik veel afspraken heb, dus…’
Zie hier de innerlijke dialoog van een slapend sportschoollid.
Woorden en daden. Ze liggen vaak uit elkaar.
Je zegt iets te willen, maar intussen doe je het niet.
En ondertussen vertel je jezelf mooie verhalen.
Verhalen over waarom je toch echt geen tijd hebt.
Hoe zit dat met jou?
Welke verhalen vertel jij jezelf?
Welke excuses hanteer jij om iets níet te doen?
Eerst moet ik dat diploma halen.
Eerst moeten de kinderen het huis uit zijn.
Ik ben nu veel te druk.
Maar is dat echt waar?
Gedachten vormen vaak de belemmering voor het behalen van doelen.
En we worden er nog voor beloond ook.
De beloning is dat we niet in actie hoeven te komen.
We kunnen blijven zitten waar we zitten.
Daar is het veilig en vertrouwd.
Je hoort het jezelf zeggen: ‘zo weet ik tenminste wat ik heb.’
Maar het leven is geen wachtkamer.
Soms is het keuzegemakzucht.
Soms is het keuzeangst.
Maar wat het ook is, door die gedachten onderzoeken we niet wat we wél kunnen doen om een stap dichterbij onze keuze te komen.
Dus hangen we een verhaal op.
Een verhaal dat voor ons klopt.
Een verhaal dat ons in slaap sust.
Wat het verhaal ook is, het helpt je geen meter verder.
Jouw overtuiging is soms zo’n diepe groef dat je niet eens meer doorhebt dat je rondjes loopt in je eigen gedachten. Jij zelf vormt dan de grootste belemmering.
Kiezen geeft je vrijheid, helderheid, richting en mogelijkheden.
Maar dan moet je wel in beweging komen.
Kiezen en het gevolg voor je rekening nemen, de actie, hoort er bij.
En dat kan spannend zijn.
Je wordt uitgedaagd op het Grote Onbekende.
Je laat een oude gewoonte los en zet er een nieuwe voor in de plaats.
Maar die heb je nog niet onder de knie. Hij zit nog niet in je systeem.
Of dat nu gaat om het simpelweg sporten
Of iets nieuws doen binnen je bedrijf: groeien of starten.
En ja, het kan zijn dat een diploma onmisbaar is voor wat jij graag wilt doen.
En ja, het kan zijn dat eerst je kinderen het huis uit moeten zijn en dat je het nu te druk hebt. Maar waar wacht je op?
Waarom zit je in de wachtkamer?
Ontsla jezelf niet van actie.
Gun jezelf dan op z’n minst de grootst mogelijke kleinste stap.
Dus: onderzoek de wens die je hebt. Ontdek wat je graag wilt.
Zeker als dat stemmetje steeds weer opduikt. Negeer je wens niet.
Maak een plan en zet stappen.
En als het je niet bevalt, zorg dan dat je nog terug kunt.
Je hoeft niet meteen die Grote Sprong in het Diepe te wagen.
En als je toch helemaal geen actie wilt ondernemen, dan is dat ook prima.
Doe altijd wat het beste bij jou past.
Maar doe me een plezier. Als je er voor kiest om niet in actie te komen,
stop dan met vertellen wat je ‘zo graag wilt, maar…’
Je kwelt alleen jezelf er mee.
Gooi weg die wens. Toe maar. Over je schouder.
Weg er mee. Scheelt een hoop gedoe in je hoofd.
Bevrijd jezelf.
Kiezen geeft vrijheid
Of kies er voor om aan de slag te gaan.
Geen excuses meer.
5 praktische stappen:
1. Schrijf op wat je graag wilt maar om de een of andere reden niet doet.
2. Schrijf alle verhalen en excuses op die je gebruikt om je wens niet uit te voeren. Schrijf letterlijk op wat je zegt.
3. Vraag je af: wat betekenen deze zinnen? Is het echt waar wat ik beweer of houd ik mezelf tegen? Wees eerlijk naar jezelf.
4. Bekijk nog eens de wens die je hebt. Vraag jezelf af of je dit echt wilt. Is dit belangrijk voor je? Gebruik je intuitie. Kom je tot de conclusie dat je deze keuze toch niet wilt maken, gooi ‘m dan over je schouder. Mooi. Weg er mee. Uit je hoofd (en hart)
5. Wil je er toch iets mee, bepaal dan wat de grootst mogelijke kleinste stap kan zijn om ‘m dichterbij te halen. Ga stap voor stap aan de slag. Op jouw manier. En laat je niet gek maken.
Ps. Ik houd van originele excuses. Welk excuus gebruik jij het liefst om iets níet te doen? Ik ben benieuwd naar je reactie. Mail je favoriete excuus hier of plaats ‘m hieronder.
Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.
Mooie post. Van een eigen excuus op weg naar het collectieve excuus. Ik maak me er ook schuldig aan, helaas zijn ze niet erg origineel. Daar komt bij dat ik met bijna al mijn verlangens wel iets doe. Ik ben nogal primair ingesteld.